هو البصیر...

خط، خط، خط... پوشه؛ سبز، زرد، قرمز... نکته، موضوع، پیام...
... حرف، حرف، حرف...
...
دل سیاه به را به این همه حرف هم نمیتوان صیقل داد!
...
و چه زیبایی در کلامت نهفته، کلامی که همیشه با نوای نورانیت شنیده بودم ولی...
انگار تازه کسی صدایم کرده که آوا را رها کن و حرف را بشنو! حرف را...
...
ولی؛ گویی این دل را حرف کافی نیست، مرد عمل باید بود...
 
پ.ن1: این پوشه ها هم طی این 2 ماه، یکی یکی روی هم اضافه شد! میترسم مصداق اون "ح م ا ر" ی باشم که تو "پ ا ل و ن" ش کتاب حمل میکرد!!!!!!!!
پ.ن2: خیلی التماس دعا!